زندگی هرروز سختی هایش را به رخم میکشد...

هرروز سعی دارد خودی نشان دهد و قدرت نمایی کند

هرروز سعی دارد خستگی مرا بیشتر کند

باتمام این سختی ها من بازهم زنده ام و هنوز هم نفس میکشم

دلم یارو غمخواری جز چشم های اشک الودم ندارد

به راستی که شبها چشم و قلبم،این دو رفیق قدیمی،چقدر زیبا باهم میگریند!!

چشمانم چیزهایی را برایش تعریف میکند که با دیدنش، اشک ها جاری شدند

و قلبم ....

قلبم هم از چین و چروک ها و شکستگی هایی که براثر سختی روزگار پدیده امده اند میگوید

به راستی که این روزگار نامرد بامن و این دو یار قدیمی چه ها که نکرد...

سخت است...اما می مانم...می مانم و مردانگی را به این روزگار نامرد نشان میدهم....

 .

.

.

اینم یه دل نوشته بود.....اگه دوس داشتین نظرتونو درمورد نوشتم بگین....خوشحال میشم